احادیث زیبا از امامان و پیامبران و خداوند عزوجل

احادیثی از امامان و پیامبران در مراسمات مختلف

احادیث زیبا از امامان و پیامبران و خداوند عزوجل

احادیثی از امامان و پیامبران در مراسمات مختلف

باسلام
من محمدعلی مدیر این وبلاگ هستم
سعی دارم شما را بیشتر با احادیث اشنا کنم
در مراسمات مختلف مانند اعیاد،وفات،مولود و اعزاداری همراه ما باشید

بایگانی
آخرین مطالب
۲۹
اسفند

دعا بعد از ختم قرآن

1 - دعاى امام سجاد به وقت ختم قرآن (دعاى چهل و دوم صحیفه سجادیه):

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

اللَّهُمَّ إِنَّکَ أَعَنْتَنِی عَلَى خَتْمِ کِتَابِکَ الَّذِی أَنْزَلْتَهُ نُوراً، وَجَعَلْتَهُ مُهَیْمِناً عَلَى کُلِّ کِتَابٍ أَنَزَلْتَهُ، وَفَضَّلْتَهُ عَلَى کُلِّ حَدِیثٍ قَصَصْتَهُ، وَفُرْقَاناً فَرَقْتَ بِهِ بَیْنَ حَلالِکَ وَحَرَامِکَ، وَقُرْآناً أَعْرَبْتَ بِهِ عَنْ شَرَائِعِ أَحْکَامِکَ، وَکِتَاباً فَصَّلْتَهُ لِعِبَادِکَ تَفْصِیلاً، وَوَحْیاً أَنْزَلْتَهُ عَلَى نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَآلِهِ تَنْزِیلاً، وَجَعَلْتَهُ نُوراً نَهْتَدِی مِنْ ظُلَمِ الضَّلالَةِ وَالْجَهَالَةِ بِاتِّبَاعِهِ، وَشِفَاءً لِمَنْ أَنْصَتَ بِفَهْمِ التَّصْدِیقِ إِلَى اسْتِمَاعِهِ، وَمِیزَانَ قِسْطٍ لا یَحِیفُ عَنِ الْحَقِّ لِسَانُهُ، وَنُورَ هُدًى لا یَطْفَأُ عَنِ الشَّاهِدِینَ بُرْهَانُهُ، وَعَلَمَ نَجَاةٍ لا یَضِلُّ مَنْ أَمَّ قَصْدَ سُنَّتِهِ، وَلا تَنَالُ أَیْدِی الْهَلَکَاتِ مَنْ تَعَلَّقَ بِعُرْوَةِ عِصْمَتِهِ، اللَّهُمَّ فَإِذْ أَفَدْتَنَا الْمَعُونَةَ عَلَى تِلاوَتِهِ، وَسَهَّلْتَ جَوَاسِیَ أَلْسِنَتِنَا بِحُسْنِ عِبَارَتِهِ، فَاجْعَلْنَا مِمَّنْ یَرْعَاهُ حَقَّ رِعَایَتِهِ، وَیَدِینُ لَکَ بِاعْتِقَادِ التَّسْلِیمِ لِمُحْکَمِ آیَاتِهِ، وَیَفْزَعُ إِلَى الإِقْرَارِ بَمُتَشَابِهِهِ وَمُوضِحَاتِ بَیِّنَاتِهِ. اللَّهُمَّ إِنَّکَ أَنْزَلْتَهُ عَلَى نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ مُجْمَلاً، وَأَلْهَمْتَهُ عِلْمَ عَجَائِبِهِ مُکَمَّلاً، وَوَرَّثْتَنَا عِلْمَهُ مُفَسَّراً، وَفَضَّلْتَنَا عَلَى مَنْ جَهِلَ عِلْمَهُ، وَقَوَّیْتَنَا عَلَیْهِ لِتَرْفَعَنَا فَوْقَ مَنْ لَمْ یُطِقْ حَمْلَهُ، اللَّهُمَّ فَکَمَا جَعَلْتَ قُلُوبَنَا لَهُ حَمَلَةً، وَعَرَّفْتَنَا بِرَحْمَتِکَ شَرَفَهُ وَفَضْلَهُ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ الْخَطِیبِ بِهِ، وَعَلَى آلِهِ الْخُزَّانِ لَهُ، وَاجْعَلْنَا مِمَّنْ یَعْتَرِفُ بِأَنَّهُ مِنْ عِنْدِکَ، حَتَّى لا یُعَارِضَنَا الشَّکُّ فِی تَصْدِیقِهِ، وَلا یَخْتَلِجَنَا الزَّیْغُ عَنْ قَصْدِ طَرِیقِهِ، اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاجْعَلْنَا مِمَّنْ یَعْتَصِمُ بِحَبْلِهِ، وَیَأْوِی مِنَ الْمُتَشَابِهَاتِ إِلَى حِرْزِ مَعْقِلِهِ، وَیَسْکُنُ فِی ظِلِّ جَنَاحِهِ، وَیَهْتَدِی بِضَوْءِ صَبَاحِهِ، وَیَقْتَدِی بِتَبَلُّجِ إِسْفَارِهِ، وَیَسْتَصْبِحُ بِمِصْبَاحِهِ، وَلا یَلْتَمِسُ الْهُدَى فِی غَیْرِهِ. اللَّهُمَّ وَکَمَا نَصَبْتَ بِهِ مُحَمَّداً عَلَماً لِلدَّلالَةِ عَلَیْکَ، وَأَنْهَجْتَ بِآلِهِ سُبُلَ الرِّضَا إِلَیْکَ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاجْعَلِ الْقُرْآنَ وَسِیلَةً لَنَا إِلَى أَشْرَفِ مَنَازِلِ الْکَرَامَةِ، وَسُلَّماً نَعْرُجُ فِیهِ إِلَى مَحَلِّ السَّلامَةِ، وَسَبَباً نُجْزَى بِهِ النَّجَاةَ فِی عَرْصَةِ الْقِیَامَةِ، وَذَرِیعَةً نَقْدُمُ بِهَا عَلَى نَعِیمِ دَارِ الْمُقَامَةِ، اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاحْطُطْ بِالْقُرْآنِ عَنَّا ثِقْلَ الأَوْزَارِ، وَهَبْ لَنَا حُسْنَ شَمَائِلِ الأَبْرَارِ، وَاقْفُ بِنَا آثَارَ الَّذِینَ قَامُوا لَکَ بِهِ آنَاءَ اللَّیْلِ وَأَطْرَافَ النَّهَارِ، حَتَّى تُطَهِّرَنَا مِنْ کُلِّ دَنَسٍ بِتَطْهِیرِهِ، وَتَقْفُوَ بِنَا آثَارَ الَّذِینَ اسْتَضَاؤُوا بِنُورِهِ، وَلَمْ یُلْهِهِمُ الأَمَلُ عَنِ الْعَمَلِ، فَیَقْطَعَهُمْ بِخُدَعِ غُرُورِهِ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاجْعَلِ الْقُرْآنَ لَنَا فِی ظُلَمِ اللَّیَالِی مُؤنِساً، وَمِنْ نَزَغَاتِ الشَّیْطَانِ وَخَطَرَاتِ الْوَسَاوِسِ حَارِساً، وَلأَقْدَامِنَا عَنْ نَقْلِهَا إِلَى الْمَعَاصِی حَابِساً، وَلأَلْسِنَتِنَا عَنِ الْخَوْضِ فِی الْبَاطِلِ مِنْ غَیْرِ مَا آفَةٍ مُخْرِساً، وَلِجَوَارِحِنَا عَنِ اقْتِرَافِ الآثَامِ زَاجِراً، وَلِمَا طَوَتِ الْغَفْلَةُ عَنَّا مِنْ تَصَفُّحِ الاعْتِبَارِ نَاشِراً، حَتَّى تُوصِلَ إِلَى قُلُوبِنَا فَهْمَ عَجَائِبِهِ، وَزَوَاجِرَ أَمْثَالِهِ، الَّتِی ضَعُفَتِ الْجِبَالُ الرَّوَاسِی عَلَى صَلابَتِهَا عَنِ احْتِمَالِهِ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَأَدِمْ بِالْقُرْآنِ صَلاحَ ظَاهِرِنَا، وَاحْجُبْ بِهِ خَطَرَاتِ الْوَسَاوِسِ عَنْ صِحَّةِ ضَمَائِرِنَا، وَاغْسِلْ بِهِ دَرَنَ قُلُوبِنَا وَعَلائِقَ أَوْزَارِنَا، وَاجْمَعْ بِهِ مُنْتَشَرَ أُمُورِنَا، وَارْوِ بِهِ فِی مَوْقِفِ الْعَرْضِ عَلَیْکَ ظَمَأَ هَوَاجِرِنَا، وَاکْسُنَا بِهِ حُلَلَ الأَمَانِ یَوْم الْفَزَعِ الأَکْبَرِ فِی نُشُورِنَا. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاجْبُرْ بِالْقُرْآنِ خَلَّتَنَا مِنْ عَدَمِ الإِمْلاقِ، وَسُقْ إِلَیْنَا بِهِ رَغَدَ الْعَیْشِ وَخِصْبَ سَعَةِ الأَرْزَاقِ، وَجَنِّبْنَا بِهِ الضَّرَائِبَ الْمَذْمُومَةَ، وَمَدَانِیَ الأَخْلاقِ، وَاعْصِمْنَا بِهِ مِنْ هُوَّةِ الْکُفْرِ وَدَوَاعِی النِّفَاقِ، حَتَّى یَکُونَ لَنَا فِی الْقِیَامَةِ إِلَى رِضْوَانِکَ وَجِنَانِکَ قَائِداً، وَلَنَا فِی الدُّنْیَا عَنْ سُخْطِکَ وَتَعَدِّی حُدُودِکَ ذَائِداً، وَلِمَا عِنْدَکَ بِتَحْلِیلِ حَلالِهِ وَتَحْرِیمِ حَرَامِهِ شَاهِداً. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَهَوِّنْ بِالْقُرْآنِ عِنْدَ الْمَوْتِ عَلَى أَنْفُسِنَا کَرْبَ السِّیَاقِ، وَجَهْدَ الأَنِینِ، وَتَرَادُفَ الْحَشَارِجِ، إِذَا بَلَغَتِ النُّفُوسُ التَّرَاقِیَ، وَقِیلَ مَنْ رَاقٍ، وَتَجَلَّى مَلَکُ الْمَوْتِ لِقَبْضِهَا مِنْ حُجُبِ الْغُیُوبِ، وَرَمَاهَا عَن قَوْسِ الْمَنَایَا بِأَسْهُمِ وَحْشَةِ الْفِرَاقِ، وَدَافَ لَهَا مِنْ ذُعَافِ الْمَوْتِ کَأْساً مَسْمُومَةَ الْمَذَاقِ، وَدَنَا مِنَّا إِلَى الآخِرَةِ رَحِیلٌ وَانْطِلاقٌ، وَصَارَتِ الأَعْمَالُ قَلائِدَ فِی الأَعْنَاقِ، وَکَانَتِ الْقُبوُرُ هِیَ الْمَأْوَى إِلَى مِیقَاتِ یَوْمِ التَّلاقِ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَبَارِکْ لَنَا فِی حُلُولِ دَارِ الْبِلَى، وَطُولِ الْمُقَامَةِ بَیْنَ أَطْبَاقِ الثَّرَى، وَاجْعَلِ الْقُبُورَ بَعْدَ فِرَاقِ الدُّنْیَا خَیْرَ مَنَازِلِنَا، وَافْسَحْ لَنَا بِرَحْمَتِکَ فِی ضِیقِ مَلاحِدِنَا، وَلا تَفْضَحْنَا فِی حَاضِری الْقِیَامَةِ بِمُوبِقَاتِ آثَامِنَا، وَارْحَمْ بِالْقُرَآنِ فِی مَوْقِفِ الْعَرْضِ عَلَیْکَ ذُلَّ مَقَامِنَا، وَثَبِّتْ بِهِ عِنْدَ اضْطِرَابِ جِسْرِ جَهَنَّمَ یَوْمَ الْمَجَازِ عَلَیْهَا زَلَلَ أَقْدَامِنَا، وَنَوِّرْ بِهِ قَبْلَ الْبَعْثِ سُدَفَ قُبُورِنَا، وَنَجِّنَا بِهِ مِنْ کُلِّ کَرْبٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ، وَشَدَائِدِ أَهْوَالِ یَوْمِ الطَّامَّةِ، وَبَیِّضْ وجُوهَنَا یَوْمَ تَسْوَدُّ وُجُوهُ الظَّلَمَةِ فِی یَوْمِ الْحَسْرَةِ وَالنَّدَامَةِ، وَاجْعَلْ لَنَا فِی صُدُورِ الْمُؤْمِنِینَ وُدّاً، وَلا تَجْعَلِ الْحَیَاةَ عَلَیْنَا نَکَداً. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَرَسُولِکَ، کَمَا بَلَّغَ رِسَالَتَکَ، وَصَدَعَ بِأَمْرِکَ، وَنَصَحَ لِعِبَادِکَ، اللَّهُمَّ اجْعَلْ نَبِیَّنَا صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَعَلَى آلِهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَقْرَبَ النَّبِیِّینَ مِنْکَ مَجْلِساً، وَأَمْکَنَهُمْ مِنْکَ شَفَاعَةً، وَأَجَلَّهُمْ عِنْدَکَ قَدْراً، وَأَوْجَهَهُمْ عِنْدَکَ جَاهاً، اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَشَرِّفْ بُنْیَانَهُ، وَعَظِّمْ بُرْهَانَهُ، وَثَقِّلْ مِیزَانَهُ، وَتَقَبَّلْ شَفَاعَتَهُ، وَقَرِّبْ وَسِیلَتَهُ، وَبَیِّضْ وَجْهَهُ، وَأَتِمَّ نُورَهُ، وَارْفَعْ دَرَجَتَهُ، وَأَحْیِنَا عَلَى سُنَّتِهِ، وَتَوَفَّنَا عَلَى مِلَّتِهِ، وَخُذْ بِنَا مِنْهَاجَهُ، وَاسْلُکْ بِنَا سَبِیلَهُ، وَاجْعَلْنَا مِنْ أَهْلِ طَاعَتِهِ، وَاحْشُرْنَا فِی زُمْرَتِهِ، وَأَوْرِدْنَا حَوْضَهُ، وَاسْقِنَا بِکَأْسِهِ، وَصَلِّ اللَّهُمَّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ صَلاةً تُبَلِّغُهُ بِهَا أَفْضَلَ مَا یَأْمُلُ مِنْ خَیْرِکَ وَفَضْلِکَ وَکَرَامَتِکَ، إِنَّکَ ذُو رَحْمَةٍ وَاسِعةٍ وَفَضْلٍ کَرِیمٍ. اللَّهُمَّ اجْزِهِ بِمَا بَلَّغَ مِنْ رِسَالاتِکَ، وَأَدَّى مِنْ آیَاتِکَ، وَنَصَحَ لِعِبَادِکَ، وَجَاهَدَ فِی سَبِیلِکَ أَفْضَلَ مَا جَزَیْتَ أَحَداً مِنْ مَلائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ، وَأَنْبِیَائِکَ الْمُرْسَلِینَ الْمُصْطَفَیْنَ، وَالسَّلامُ عَلَیْه وَعَلَى آلِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ، وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکَاتُهُ.

بار خدایا تو مرا بر به پایان رساندن تلاوت کتابت که روشنگر راه حیاتش نازل کردى یارى دادى، و آن را بر هر کتاب نازل شده از جانب خود گواه و شاهد قرار دادى، و بر هر سخنى که برخوانده‌اى برترى دادى، و فرقانش کردى که به وسیله آن بین حلال و حرامت جدایى انداختى، و قرآنى که بیانگر شرایع احکام خود نمودى، و کتابى که آن را براى بندگان خود تفصیل و تشریح فرمودى، - و وحیى که بر پیامبرت محمد - که درود تو بر او و آلش باد - فرو فرستادى، و آن را نورى ساختى که در پرتو پیروى از آن از ظلمات گمراهى و جهالت به عرصه هدایت راه یابیم، و شفایى قرار دادى براى کسى که از سر تصدیق بدان گوش فرا دارد، و ترازوى قسطى که زبانه‌اش از حق نگردد، و نور هدایتى که روشنایى برهانش از برابر ناظرین خاموش نگردد، و پرچم نجاتى که هر کس آهنگ آیین استوار آن کند گمراه نشود، و پنجه‌هاى مهالک به کسى که به دستگیره عصمتش در آویزد نرسد. الهى، اکنون که ما را به تلاوت قرآن یارى دادى، و عقده‌هاى زبانمان را به زیبایى عبارات آن گشودى، پس ما را از جمله کسانى قرار ده که حق این کتاب را چنان که سزاوار است رعایت کنند، و تو را با اعتقاد تسلیم در برابر آیات محکمش بندگى نمایند، و به اقرار به متشبهات آن و دلایل روشنش پناه برند. بار الها، تو قرآن را بر پیامبرت محمد - که درود تو بر او و خاندانش باد - مجمل و سربسته نازل کردى، و دانش عجایبش را به طور کامل به او الهام فرمودى، و علم آن را با تفسیرش به ما به ارث دادى، و ما را بر آنان که از آن بى‌خبرند ترجیح دادى، و قدرت آگاهى بر آن را به ما مرحمت فرمودى تا ما را بر کسانى که توانایى فهم مفاهیم آن را ندارند برترى دهى. خداوندا همچنان که دلهاى ما را حامل واقعیات آن ساختى، و شرف و برتریش را به رحمتت به ما فهماندى، بر محمد که خطیب به قرآن بود، و خاندانش که نگهبانان کتاب تواند درود فرست، و ما را از کسانى قرار ده که معترفند که این کتاب از جانب توست، تا در تصدیقش شک و تردید به جنگ ما نیاید، و انحراف از راه راستش گریبانگیر ما نگردد. بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست، و ما را از آن کسانى قرار ده که به ریسمان محکم قرآن چنگ مى‌زنند، و در امور شبهه‌انگیز به پناهگاه آیات این کتاب پناهنده مى‌گردند، و در سایه بال رحمت آن سکنى مى‌گزینند، و از نور صبحش راه مى‌یابند، و از رخشندگى سپیده‌اش پیروى مى‌نمایند، و از چراغش چراغ مى‌افروزند، و از غیر آن هدایت نمى‌جویند. بار الها، همچنان که به سبب آن محمد را نشانه‌اى جهت هدایت به خود ساختى، و به آل آن جناب مسیر خشنودى خود را روشن نمودى، پس بر محمد و آلش درود فرست، و قرآن را براى ما وسیله رسیدن به والاترین منازل کرامت، و نردبان اوج گرفتن ما به محل سلامت، و سبب نجات یافتن ما در عرصه قیامت، و وسیله ورود ما بر نعمتهاى سراى اقامت بدى قرار ده. بار الها بر محمد و آلش درود فرست، و به سبب قرآن سنگینى گناهان را از دوش ما بیفکن، و خوىِ خوشِ نیکان را به ما عنایت فرما، و ما را پیرو آثار کسانى قرار ده که در دل شب و اطراف روز به تلاوت و عمل به قرآن بپا خاسته‌اند، تا به وسیله پاک‌کنندگى آن ما را از هر آلودگى پاک سازى، و به دنبال کسانى راه بیندازى که به نور قرآن روشنى جسته‌اند، و آرزوهاى دور و دراز آنان را از عبادت باز نداشته که به فریب نیرنگهایش آنان را از میان بردارد. بار الها بر محمد و آلش درود فرست، و قرآن را در ظلمات شبهاى وحشت‌زا مونس ما، و از نیرنگهاى شیطان و خطورات وسوسه‌ها نگهبان، و براى قدمهاى ما از حرکت به سوى گناهانْ بازدارنده، و براى زبانهایمان از فرو رفتن در گفتار باطل - نه به خاطر مرضى - لال‌کننده، و براى همه اعضایمان از آلودگى به گناه مانع شونده، و براى طومار فکر و عبرت که پنجه غفلت آن را درهم ‌پیچیده گستراننده قرار بده، تا دریافت عجایب آن و پندها و امثال بازدارنده‌اش را که کوههاى استوار با وجود صلابتشان از تحمل آن ناتوانند به قلوب ما برسانى. بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست، و از برکت قرآن آراستگى ظاهر ما را تداوم بخش، و خطورات وسوسه‌ها را از پنجه انداختن به سلامت عمق وجودمان بازدار، و چرک قلوب و آلودگى گناهانمان را با آن بشوى، و امور از هم پاشیده ما را با آن سر و سامان بخش، و در صف قیامت آتش تشنگى ما را که زاییده گرماى آنجاست به وسیله آن خاموش کن، و در روز وحشت بزرگ به هنگام محشور شدنمان به وسیله آن بر ما جامه امن و امان بپوشان. بار الها بر محمد و آلش درود فرست، و از برکت قرآن ندارى و تهیدستى ما را جبران کن، و روزى فراخ و فراوانى و گستردگى روزى را به سوى ما سوق ده، و ما را از خویهاى ناپسند و اخلاق پست دور کن، و از منجلاب کفر و انگیزه‌هاى نفاق حفظ فرما، تا در عرصه‌گاه محشر قرآن مجید راهبر ما به سوى رضوان و بهشتهاى تو باشد، و در این جهان از خشم تو و قدم فراتر گذاشتن از حدود دین تو بازمان دارد، و براى ما در پیشگاه حضرتت در حلال دانستن حلالش و حرام دانستن حرامش گواه و شاهد باشد. بار الها بر محمد و آلش درود فرست، و از برکت قرآن به وقت مردن سختى جان کندن، و دشوارى ناله کردن را بر ما سهل و آسان فرما، و نیز به شماره افتادن نفس‌ها را در وقتى که جانها به خرخره رسند، و گفته شود چه کسى معالجه‌گر است؟ و فرشته مرگ براى قبض روح از پرده‌هاى نهان آشکار گردد، و تیرهاى وحشتناک فراق را از کمان اجل به سوى جانها پرتاب نماید، و تلخى شربت مرگ را چون جامى زهرآلوده به کام جانها ریزد، و کوچ کردن و حرکت ما به جهان دیگر نزدیک شود، و اعمال هر کس همچون طوقى بر گردنش حلقه زند، و قبرها آرامگاهمان تا به وقت قیامت شوند. بار الها بر محمد و آلش درود فرست، و ورود ما را به خانه پوسیدگى، و طول اقامت ما را در طبقات خاک بر ما مبارک گردان، و گورها را پس از جدایى از دنیا بهترین منازلمان قرار ده، و به رحمتت تنگى لحدها را براى ما گشاده فرما، و در برابر حاضران عرصه قیامت به گناهان هلاک کننده‌مان رسوایمان مکن، و از برکت قرآن به وقت صف بستن در محضرت بر ذلّت ما رحم آور، و به هنگام لرزش صراط در روز عبور از آن قدمهاى ما را از لغزش استوار ساز، و پیش از برپا شدن قیامت تاریکى قبرهاى ما را به آن نور بخش، و از هر گونه اندوه روز قیامت و دشوارى ترسهاى آن روز سخت نجاتمان ده، و در آن روز که صورت ستم پیشگان سیاه شود که روز اندوه و ندامت است چهره‌هاى ما را سپید گردان، و از ما در قلوب مؤمنان دوستى قرار بده، و زندگى را بر ما سخت مکن. بار الها بر محمد بنده و پیامبرت درود فرست همچنان که پیام تو را رساند، و دستور و فرمانت را آشکار ساخت، و خیرخواه بندگانت بود. بار الها پیامبر ما را - که صلواتت بر او و آلش باد - در عرصه قیامت مقرّب‌ترین پیامبران در محضرت قرار ده، و قدرتش را از نزد خودت بر شفاعت از همه بیشتر کن، و مقام و منزلتش را نزدت والاترین، و مکانتش را آبرومندترین قرار ده. بار الها بر محمد و آلش درود فرست، و بنیادش را والایى ده، و برهانش را بلند و قوى ساز، و میزانش را سنگین کن، و شفاعتش را بپذیر، و وسیله‌اش را نزدیک کن، و رویش را سپید، و نورش را کامل، و درجه‌اش را بلند ساز، و ما را بر سنّت او زنده بدار، و بر آیین او بمیران، و رهسپار راه او گردان، و پیماینده طریق واضح او ساز، و از مطیعان او قرار ده، و در زمره او محشور فرما، و به حوض او وارد کن، و از جامش سیرابمان گردان. و الها بر محمد و آلش درود فرست، چنان درودى که به سبب آن او را به بهترین خیر و فضل و کرامت خود که از تو توقع دارد برسانى، همانا - که تو صاحب رحمت واسعه و فضل کریم هستى. الها به مزد رساندن پیامهایت، و آگاه کردن مردم به آیاتت، و صلاح‌اندیشى بندگانت، و جهاد در راهت، بهترین پاداشى را که به هر یک از فرشتگان مقرّب خود، و فرستادگان برگزیده‌ات داده‌اى به او عنایت کن، و درود و رحمت و برکات حق بر او و بر خاندان پاک و پاکیزه‌اش باد.


2 - بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

اللَّهُمَّ اشْرَحْ بِالْقُرْآنِ صَدْرِی، وَاسْتَعْمِلْ بِالْقُرْآنِ بَدَنِی، وَنَوِّرْ بِالْقُرْآنِ بَصَرِی، وَأَطْلِقْ بِالْقُرْآنِ لِسانِی، وَأَعِنِّی عَلَیْهِ ما أَبْقَیْتَنِی، فَإِنَّهُ لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلاّ بِکَ.(1)

بار خدایا سینه‌ام را به قرآن بگشاى و تنم را به قرآن بگمار و دیده‌ام را به قرآن روشنى ده و زبانم را به قرآن باز کن و بدان تا زنده هستم یاریم فرماى زیرا که هیچ قوت و توانایى جز به وجود تو نیست.

------------------------------

1) مرآة الکمال، ج3، ص 22.


3 - بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ إِخْباتَ المُخْبِتِینَ، وَإِخْلاصَ المُوقِنِینَ، وَمُرافَقَةَ الأَبْرارِ، وَاسْتِحْقاقَ حَقائِقِ الإِیمانِ، وَالغَنِیمَةَ مِنْ کُلِّ بِرٍّ، وَالسَّلامَةَ مِنْ کُلِّ إِثْمٍ، وَوُجُوبَ رَحْمَتِکَ، وَعَزائِمَ مَغْفِرَتِکَ، وَالفَوْزَ بِالجَنَّةِ، وَالنَّجاةَ مِنَ النّارِ.

بار خدایا من از تو درخواست مى‌کنم دل نهادن دلدادگان و متوجهان و اخلاص معتقدان و همراهى با نیکان و استحقاق حقایق و واقعیات ایمان را و بهره از هر خیر و خوبى و سلامتى از هر گناه و بزهکارى و فرض رحمت و مهرت و تصمیمات مغفرت و آمرزشت را و رسیدن و کامیابى به بهشت و رهایى از دوزخ را.

  • محمد علی
۲۲
دی

واجب است میت مسلمان را پس از پاک کردن و شستن بدن او از آلودگی‌ها و نجاست‌ها به ترتیب سه غسل دهند.


نخست: غسل با آب مخلوط به سدر:

اندکی سدر در آب غسل ریخته به حدی که آب مضاف نشود نخست با آن آب سر و گردن و بعد سمت راست و سپس سمت چپ را غسل دهند.


دوم: آب مخلوط با کافور:

اندکی کافور با آب غسل مخلوط می‌شود به گونه‌ای که آب مضاف (آب کافور) نشود به همان ترتیب غسل داده می‌شود.


سوم: آب خالص:

با آب خالص برای سومین بار بدن میت غسل داده می‌شود و غسل‌های بدن میت تمام می‌شود.

  • محمد علی
۲۲
دی

چگونگی واجب شدن ویرایش


اگر انسان (به ویژه پزشکان و پرستاران و کارمندان بخش‌های مراقبت‌های ویژه بیمارستان‌ها) بدن انسان مرده‌ای را که سرد شده و غسل داده شده نیست لمس و مس کنند و حتی جایی از بدن خود را به بدن او برسانند باید غسل «مس میت» کنند.


شرایط واجب شدن ویرایش

اگر بدن شخص زنده‌ای به بدن انسان مرده‌ای برخورد کند، با چند شرط بر او غسل مس میّت لازم می‌شود، این شرایط عبارتند از:


آن جسد، جسد شهید نباشد (شهیدی که غسل ندارد).[۲]

کسی که کشتن او به خاطر رجم یا قصاص واجب شده و قبلاً خودش غسل کرده نباشد.[۳]

بچه سقط شده‌ای نباشد که هنوز چهار ماهش تمام نشده‌است.[۴]

بدن میّت سرد شده باشد.[۵]

بدن میّت را غسل نداده باشند؛ یعنی سه غسلش تمام نشده باشد.[۶]

موی خود را به بدن میّت و همچنین بدن یا موی خود را به موی میّت نرسانده باشد در غیر اینصورت غسل لازم ندارد.

اگر از انسان عضوی جدا شده، بایستی هم گوشت و هم استخوان با هم باشد، اگر قسمتی از بدن کسی از او جدا شود یا خود او مرده‌است یا زنده، اگر مرده باشد یا بدنش را غسل داده‌اند یا نداده‌اند، اگر مرده باشد و بدنش را غسل داده باشند، که لمس آن عضو غسل ندارد، و اگر از مرده‌ای باشد که هنوز بدنش را غسل نداده‌اند، یا آن عضو از اعضایی است که اگر متصل هم بود و مسح می‌شد، غسل مس میّت لازم نبود (مانند موها)، یا از اعضای دیگر است، اگر صورت اول باشد(موها) غسل لازم نیست و اگر صورت دوم باشد، غسل مسّ میّت لازم است و اگر قسمت جدا شده، از انسانی باشد که خود زنده‌است، سه صورت دارد: یا گوشت تنهاست و یا استخوان تنها (مانند دندان) و یا گوشت و استخوان هر دو با هم است که در صورت سوم مسّ آن غسل دارد و اما دو صورت قبل غسل مسّ میّت ندارد.[۷]

چگونگی انجام ویرایش


غسل مس میت را به دو صورت می‌توان انجام داد:


اول: ترتیبی

دوم: ارتماسی

در غسل ارتماسی باید بدن پاک باشد ولی در غسل ترتیبی پاک بودن تمام بدن لازم نیست و اگر تمام بدن نجس باشد و هر قسمتی را پیش از غسل دادن آن قسمت آب بکشد کافی است.


غسل ترتیبی ویرایش

در غسل ترتیبی باید به نیت غسل، نخست سر و گردن، و سپس نیمهٔ راست بدن از گردن تا کف پا و دست راست و بعد نیمهٔ چپ بدن از گردن تا کف پا و دست چپ را بشوید.


غسل ارتماسی ویرایش

در غسل ارتماسی باید آب در یک لحظه، تمام بدن را بگیرد. پس اگر به نیت غسل ارتماسی در آب فراوانی مانند استخر فرو رود.

  • محمد علی
۲۲
دی

مسأله 1: یکى از خونهایى که از زن خارج مى شود، خون « استحاضه » است. و زن را در این هنگام « مُستحاضه » مى گویند.

 

مسأله2: خون استحاضه در بیشتر اوقات زردرنگ و سرد است، بدون فشار و سوزش بیرون مى آید و غلیظ نیست، ولى ممکن است گاهى سیاه یا سرخ، گرم و غلیظ باشد و با فشار و سوزش بیرون آید.

 

مسأله 3: استحاضه سه قسم است: قلیله، متوسّطه و کثیره.


1 - استحاضه قلیله: یعنى خون فقط روى پنبه اى را که زن داخل فرج مى نماید، آلوده کند و در آن فرو نرود.

 

2 - استحاضه متوسطه: خون در پنبه فرو رود، اگرچه در یک گوشه آن باشد، ولى از پنبه به دستمالى که معمولا زنها براى جلوگیرى از ریزش خون مى بندند، نرسد.

 

3 - استحاضه کثیره: خون، در پنبه فرو رود و به دستمال نیز برسد.

  • محمد علی
۲۲
دی

احکام نفاس


مسئله 400- از وقتى که اوّلین جزء بچّه از شکم مادر بیرون مى‏آید چه زایمان طبیعى باشد یا غیر طبیعى (سزارین)، خونى که زن مى‏بیند، اگر پیش از ده روز یا سر ده روز قطع شود، خون نفاس است. و زن را در حال نفاس، «نُفَساء» مى‏گویند.


مسئله 401- خونى که زن پیش از بیرون آمدن اوّلین جزء بچّه مى‏بیند، نفاس نیست.


مسئله 402- لازم نیست که خلقت بچّه تمام باشد، بلکه اگر خون بسته‏اى هم از رحم زن خارج شود و خود زن بداند، یا یک نفر قابله بگوید که اگر در رحم مى‏ماند انسان مى‏شد، خونى که مى‏بیند نفاس است.


مسئله 403- ممکن است خون نفاس یک آن بیشتر نیاید، ولى بیشتر از ده روز نمى‏شود.


مسئله 404- هرگاه شک کند که چیزى سقط شده یا نه، یا چیزى که سقط شده اگر مى‏ماند انسان مى‏شد یا نه، لازم نیست وارسى کند، و خونى که از او خارج مى‏شود شرعاً نفاس نیست.


مسئله 405- کارهایى که بر حائض حرام است، بر نُفَساء هم حرام است، و آنچه بر حائض، واجب و مستحب و مکروه است، بر نُفَساء نیز چنین است.


مسئله 406- وقتى زن از خون نفاس پاک شد، باید غسل کند و عبادت‌هاى خود را به جا آورد. واگر دوباره خون ببیند چنانچه روزهایى که خون دیده‏با روزهایى که در وسط پاک بوده، روى هم ده روز یا کمتر باشد، تمام آن نفاس است.


مسئله 407- اگر زن از خون نفاس پاک شود و احتمال دهد که در باطن خون هست باید خود را وارسى کند که اگر پاک است براى عبادت‌هاى خود غسل نماید.


مسئله 408- خون نفاس زن، چنانچه در حیض عادت دارد به اندازه روزهاى عادت او نفاس و بقیه استحاضه است و اگر عادت ندارد تا ده روز نفاس و بقیه استحاضه مى‏باشد، و بهتر است کسى که عادت دارد از روز بعد از عادت و کسى که عادت ندارد بعد از روز دهم تا روز هیجدهم زایمان، کارهاى استحاضه را به جا آورد و کارهایى را که بر نفساء حرام است ترک کند.


مسئله 409- نفسایى که عادت حیضش کمتر از ده روز است، اگر بیشتر از روزهاى عادتش خون ببیند، باید به اندازه روزهاى عادت خود را نفاس قرار دهد، و غسل کند و عبادت‌هایش را به جا آورد و بهتر است بعد از روزهاى عادت تا ده روز کارهایى را که بر نفساء حرام است ترک، و کارهاى استحاضه را انجام دهد، پس اگر از ده روز گذشت، به اندازه روزهاى عادتش نفاس و بقیه استحاضه است، و اگر از ده روز کمتر باشد، تمام آن نفاس است.


مسئله 410- زنى که در حیض عادت دارد، اگر بعد از زاییدن تا یک ماه یا بیشتر خون ببیند به اندازه روزهاى عادت او نفاس است و ده روز از خونى که بعد از نفاس مى‏بیند گرچه در روزهاى عادت ماهانه‏اش باشد، استحاضه است، و بعد از گذشتن ده روز، اگر خونى را که مى‏بیند در روزهاى عادتش باشد، حیض است چه نشانه حیض را داشته باشد یا نداشته باشد و اگر در روزهاى عادتش نباشد، باید آن را استحاضه قرار دهد.


 مسئله 411- زنى که در حیض عادت ندارد، اگر بعد از زایمان تا یک ماه یا بیشتر خون ببیند، ده روز اوّل آن نفاس و ده روز دوّم آن استحاضه است، و خونى که بعد از آن مى‏بیند، اگر نشانه حیض را داشته باشد حیض و گرنه آن هم استحاضه است.


مسئله 412- خون حیض یا نفاس اگر از مجراى غیر طبیعى خارج شود، حکم حیض و نفاس را دارد، ولى اگر شک داشته باشد که خون حیض یا نفاس است، حکم آنها را ندارد.

  • محمد علی
۲۲
دی

غسل حیض (قاعدگى)


مسأله  : زمانى که خونریزى قاعدگى (رِگل) قطع شود، زن باید براى نماز و سایر کارهایى که نیاز به طهارت دارد غسل کند.

مسأله  : خونریزى قاعدگى قبل از بلوغ اتفاق نمى افتد و اگر دخترى قبل از بالغ شدن خونى ببیند، حکم حیض ندارد.

مسأله  : دوره قاعدگى کمتر از سه روز نیست، پس اگر جریان خون قبل از سه روز قطع شود حکم حیض ندارد.

مسأله  : دوره قاعدگى بیش از ده روز طول نمى کشد و چنانچه خونریزى بیش از ده روز طول بکشد، تمام آن حکم حیض را ندارد.

مسأله  : خون حیض معمولاً غلیظ، گرم و پر رنگ است و با فشار و کمى سوزش مى آید.

مسأله  : در مدت قاعدگى این کارها بر زن حرام است:

* نماز و طواف کعبه.

* کارهایى که بر جنب حرام است، مانند توقّف در مسجد.

مسأله  : در ایام قاعدگى نماز و روزه واجب نیست و نمازها قضا ندارد ولى قضاى روزه ها را باید بجا آورد.

مسأله  : غسل حیض با غسل جنابت تفاوتى ندارد 

  • محمد علی
۲۲
دی

غسل جنابت را به دو صورت می‌توان انجام داد:


اول: ترتیبی

دوم: ارتماسی

در غسل ارتماسی باید بدن پاک باشد ولی در غسل ترتیبی پاک بودن تمام بدن لازم نیست و اگر تمام بدن نجس باشد و هر قسمتی را پیش از غسل دادن آن قسمت آب بکشد کافی است.


غسل ترتیبی ویرایش

در غسل ترتیبی باید به نیت غسل، نخست سر و گردن، و سپس نیمهٔ راست بدن از گردن تا کف پا و دست راست و بعد نیمهٔ چپ بدن از گردن تا کف پا و دست چپ را بشوید.


غسل ارتماسی ویرایش

در غسل ارتماسی باید آب در یک لحظه، تمام بدن را بگیرد. پس اگر به نیت غسل ارتماسی در آب فراوانی مانند استخر فرو رود.

  • محمد علی
۲۲
دی

غسل‌های واجب هفت است:

اوّل: غسل جنابت.

دوّم: غسل حیض.

سوّم: غسل نفاس.

چهارم: غسل استحاضه.

پنجم: غسل مسّ میت.

ششم: غسل میت.

هفتم: غسلی که به واسطه نذر و قسَم و مانند اینها واجب می‌شود.

و اگر کسوف کلّی، یا خسوف کلّی شود، و مکلّف عمداً نماز آیات را نخواند تا قضا شود ـ بنا بر احتیاط واجب ـ باید برای قضای آن غسل کند.

  • محمد علی
۲۲
دی

غسل، در لغت به معنای شستن است[۱] و در اصطلاح به مجموعه‌ای از اراده قلبی و اجرای عملی در خصوص شستن بدن گفته می‌شود.


انواع غسل ویرایش


غسل‌ها بر پایهٔ حکم شرعی به دو دسته تقسیم می‌شود:


غسل‌های واجب

غسل‌های مستحب

غسل‌های واجب ویرایش

هفت نوع غسل واجب وجود دارد که خود به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند:


غسل واجب مشترک زنان و مردان

غسل‌های خاص زنان

غسل‌های واجب مشترک زنان و مردان ویرایش

غسل میت

غسل مس میت

غسل نذر و عهد و قسم

غسل جنابت

غسل‌های خاص زنان ویرایش

غسل‌های خاص زنان به لحاظ خونی است که از اندام تناسلی آنها خارج می‌شود و براساس نوع خون نوع وضعیت جسمی آنان و به تبع آن حکم وضعی آنها در فقه شیعه متفاوت است. سه نوع غسل واجب خاص زنان وجود دارد:


غسل حیض

غسل استحاضه

غسل نفاس (شستشوی زچگی)

غسل‌های مستحب ویرایش

غسل‌های مستحب بسیاری وجود دارند. از جملهٔ غسل‌های مستحب می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:


غسل روز جمعه

غسل روز عید

غسل حج عمره

غسل پس از تغسیل میت

غسل پاکیزگی

غسل برای حاجت خواستن از خداوند متعال و برای توبه و نشاط به جهت عبادت.

  • محمد علی
۲۲
دی

امام باقر علیه السلام می فرمود از جابر بن عبدالله انصاری شنیدم که می گفت: 

روزی من و علی علیه السلام نزد پیامبر خدا صلی الله علیه و آله نشسته بودیم. در این هنگام عمر بن خطاب مشاجره‌کنان با مردی از راه رسید. 

پیامبر فرمود:« چه شده است؟» 

عمر گفت:« این مرد از شما نقل می کند که فرموده اید هر کس بگوید « لا اله الا الله، محمد رسول الله »؛ (جز الله معبودی نیست، محمد فرستاده خداست) وارد بهشت می شود.» 

آنگاه عمر افزود:« اگر مردم این جمله را بشنوند در اعمال شان کوتاهی می کنند. آیا شما این جمله را گفته اید؟» 

پیامبر خدا فرمود:« آری، من گفته ام، اما به شرط اینکه گوینده این دو جمله، به دوستی و ولایت علی نیز تمسک کند.» 

  • محمد علی