احادیث زیبا از امامان و پیامبران و خداوند عزوجل

احادیثی از امامان و پیامبران در مراسمات مختلف

احادیث زیبا از امامان و پیامبران و خداوند عزوجل

احادیثی از امامان و پیامبران در مراسمات مختلف

باسلام
من محمدعلی مدیر این وبلاگ هستم
سعی دارم شما را بیشتر با احادیث اشنا کنم
در مراسمات مختلف مانند اعیاد،وفات،مولود و اعزاداری همراه ما باشید

بایگانی
آخرین مطالب

۲ مطلب با موضوع «شرط ورود به بهشت چیست؟» ثبت شده است

۲۲
دی

برای فهم بیشتر قرآن و رسیدن به روح پیام‎های آن، بایستی آیات قرآن را به هم پیوسته دید و شأن نزول، روایات اسلامی، شرایط دستور زبان عرب و... را در نظر گرفت تا همانند بعضی از سایت ها و رسانه ها پنداشته نشود که آیاتی از قرآن کریم با دیگر آیات آن در تضاد است .

بر اثر سطحی‎نگری و توجه نکردن به شرایط درک پیام‎های آیات قرآنی است که در این رسانه ها اشکال شده و می‎نویسد که قرآن از سویی می‎گوید: «کسانی که به پیامبر اسلام ایمان آورند و یهود و مسیحی و صائبی، هر کس که ایمان به خدا و روز رستاخیز داشته و کارهای پسندیده انجام دهد، نزد خدا پاداش داشته و هیچ گونه ترس و اندوهی برای آنها نیست.»[2]

ولی در تناقضی آشکار می‎گوید: مسیحیان گفتند: خداوند همان مسیح بن مریم است به یقین کافر شدند... خداوند بهشت را بر آنها حرام کرده است و جایگاهشان در دوزخ است و ستمکاران یار و یاوری ندارند.»[3] و یا می‎گوید: «و هر کس جز اسلام، آیینی برای خود انتخاب کند از او پذیرفته نخواهد شد و در آخرت از زیانکاران است.»[4]

اگر کسی بدون توجه به آیات قبل و بعد این آیات و نیز شأن نزول و روایات اسلامی، بخواهد این آیات را تفسیر کرده و پیامش را درک کند به این خطا دچار خواهد شد که بین اینها تناقض وجود دارد،‌ ولی با ژرف‎نگری این حقیقت شیرین بدست می‎آید که در بین این آیات نه تنها تناقض نیست بلکه به هم پیوسته و دارای پیامی بس والا و ارزشمند می‎باشند، آیاتی که مسیحیان و... را اهل پاداش الهی دانسته است، شرایطی را نیز در ضمن آیات و نیز از روایات اسلامی برای آن تعیین شده است از جمله:

1. در سوره بقره آیه 62، خود آیات، اهل پاداش بودن را منوط به ایمان به خدا و آخرت و عمل صالح کرده، اما در سوره مائده آیه 72 گفته:‌ مسیحیان حضرت عیسی را خدا می‎دانند و اگر مسیحیت بخواهد در آخرت رستگار شود اول بایستی از این باور انحرافی دست بردارد وگرنه آیه 62 سوره بقره شامل آنها نخواهد شد،‌ بلکه فقط مسیحیانی را می‎گوید که آن شرایط را داشته باشند و در تأیید این مطلب در سوره آل عمران آیه 86 می‎گوید: «چگونه خداوند جمعیتی را هدایت کند که بعد از ایمان و گواهی به حقانیت رسول و با آمدن نشانه‎های روشن برای آنها، کافر شدند»، این آیه در واقع تفسیر سوره آل عمران آیه 85 است که می‎گوید: «هر کس غیر از اسلام آیینی داشته باشد از او پذیرفته نمی‎شود» پس شرط اساسی برای وارد شدن به بهشت بر مسیحیان در صورتی است که حضرت عیسی را خدا ندانسته و پس از روشن شدن حقانیت پیامبر اسلام به او ایمان آورد و کافر نشوند.

اهل بهشت بودن مسیحیان قبل از اسلام قطعی است، ولی مسیحیان پس از اسلام به شرطی اهل بهشت خواهند شد که طبق بشارت حضرت عیسی، پیامبر اسلام ـ صلّی الله علیه و آله ـ را باور داشته و به دستوراتش عمل کنند و دست از انحرافات برداشته و به توحید خالص روی آورند

2. آیات بیانگر اهل بهشت بودن مسیحیان در جایی است که اسلام به آنها ابلاغ نشده‎ باشد اما پس از ابلاغ اسلام و ثابت نمودن درستی آن، هر کس نپذیرد، از زیانکاران است نه اهل بهشت و این است که قرآن می‎گوید: ای پیامبر بگو این قرآن به من وحی شده تا شما و تمام کسانی که این قرآن به آنها ابلاغ شده بیم دهم.[5]

بنابراین اگر مسیحیت قبل از اینکه اسلام را به آنها کسی ابلاغ نکرده، در دین خودشان به سه اصل محوری ـ توحید، ‌معاد و عمل صالح بر پایه تفسیر انبیا ـ پایبند باشند اهل نجاتند وگرنه دچار عذاب الهی خواهند شد.[6]

3. در شأن نزول این آیات آمده است که مسلمانان این پرسش را مطرح می‎کردند حال که نجات فقط در اسلام است پس تکلیف پدران ما چه می‎شود؟

این آیات نازل شد که اگر پدران شما به خدا و قیامت ایمان داشته و عمل خوب انجام می‎دادند، اجرشان در نزد خدا محفوظ است، چنانچه سلمان فارسی از رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ پرسید تکلیف اهل دینی که من از آنان بودم و قبل از بعثت شما از دنیا رفته‎اند و به خصوص آن راهبی که در انتظار آمدنت بود، چگونه است، این آیه نازل شد که آنها هیچ ترس و اندوهی ندارند اگر مؤمن به خدا و قیامت و دارای کارهای پسندیده باشند.[7]

4. اگر یهود و مسیحیان به محتوای کتاب خود به درستی عمل کنند به یقین بایستی اسلام را بپذیرند وگرنه به کتاب خود پشت پا زدند؛ چرا که در قرآن سوره بقره آیه 146 آمده است: «کسانی که کتاب آسمانی به آنان داده‎ایم، پیامبر اسلام را همچون فرزندان خود می‎شناسند، ولی جمعی از آنان حق را، دانسته پنهان می‎کنند.»

و در سوره مائده آیه 69 که گفته مسیحیان با عمل و مؤمن پاداش می‎برند در آیه قبلش شرایطی آورده: «ای اهل کتاب شما هیچ آیین صحیحی ندارید، مگر این که تورات و انجیل و آنچه در آنها نازل شده را برپا دارید و یکی از چیزهایی که بر مسیحیت نازل شده است، قبول کردن پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ در هنگام بعثتش می‎باشد که در سوره صف آیه 6 می‎خوانیم: «به یاد آورید هنگامی را که عیسی بن مریم گفت: ای بنی اسرائیل: من فرستاده خدایم و تصدیق کننده تورات و بشارت دهنده به پیامبری که بعد از من می‎آید و نام او احمد(یکی از نام‎های معروف پیامبر اسلام) است، هنگامی که او با معجزات و دلایل روشن به سراغ آنها آمد، گفتند: این سحری آشکار است (در حالی که بایستی به پیامبر اسلام ایمان می‎آوردند)».

بنابراین اهل بهشت بودن مسیحیان قبل از اسلام قطعی است، ولی مسیحیان پس از اسلام به شرطی اهل بهشت خواهند شد که طبق بشارت حضرت عیسی، پیامبر اسلام ـ صلّی الله علیه و آله ـ را باور داشته و به دستوراتش عمل کنند و دست از انحرافات برداشته و به توحید خالص روی آورند.

  • محمد علی
۲۱
دی

سوره ۱۳. رعد آیه ۲۳


جَنَّتُ عَدْنٍ یدْخُلُونَهَا وَمَن صَلَحَ مِنْ ءَابَآئِهِمْ وَأَزْوَ جِهِمْ وَ ذُرِّیتِهِمْ وَالْمَلَئِکةُ یدْخُلُونَ عَلَیهِم مِّن کلِّ بَابٍ


(سرای آخرت) باغ‌های جاودانی که آنان و هر کس از پدران و همسران و فرزندانشان که صالح بوده‌اند بدان داخل می‌شوند و فرشتگان از هر دری(برای تبریک و تهنیت) بر آنان وارد می‌شوند.




از میان ۱۲۷ مرتبه‌ای که «جنّات» و «جنّت» در قرآن آمده، تنها ۱۱ مورد از آن تعبیر «جنّات عدن» دارد که طبق حدیثی از درّالمنثور، به معنای بهشت مخصوص است.(تفسیر فرقان)


رسول اکرم‌صلی الله علیه وآله فرمودند: هر کس می‌خواهد زندگی و مرگش همچون زندگی و مرگ من باشد و به «جنّات عدن» که بهشت من است وارد شود، باید علی‌ابن‌ابیطالب‌علیهما السلام و ذریّه‌ی او را، رهبر و امام خود قرار دهد که آنها در علم و فهم، برترین انسان‌ها و هادی مردم به سوی هدایت‌اند.(تفسیر نورالثقلین)


بارها در قرآن آمده است که افراد صالحِ یک خانواده، در بهشت نیز در کنار هم خواهند بود و از مصاحبت یکدیگر لذت خواهند برد. البتّه ذکر عنوان بعضی از افراد خانواده مثل پدر، همسر و فرزند در آیه شریفه فوق دلالت بر خصوصیّتی ندارد و شامل همه افراد صالح خانواده، اعم از افراد مذکور و مادران، خواهران و برادران نیز می‌شود. در ضمن شاید علت عدم ذکر نام مادر آن باشد که مادر، همسر پدر است و مشمول «ازواج» می‌گردد، همان گونه که خواهر و برادر، ذریّه پدر، و عمو و عمّه از ذُراری آباء شمرده می‌شوند.


آنچه از آیات الهی به دست می‌آید این است که فرشتگان، در همه احوال در دنیا و آخرت(برزخ و قیامت) با انسان ارتباط دارند، گاهی بر او درود و صلوات می‌فرستند، «یصلی علیکم و ملائکته»(احزاب، ۴۳) گاهی برای او استغفار و طلب بخشش می‌کنند، «و یستغفرون للذین آمنوا»(غافر، ۷) و زمانی هم برای او دست به دعا برمی‌دارند، «ربّنا وادخلهم جنّات عدن»(غافر، ۸) در هنگام مرگ و شروع عالم برزخ نیز با شعار و تلقین «الاتخافوا و لاتحزنوا»(فصّلت، ۳۰) و با جمله «سلام علیکم» جان آنها را می‌گیرند. «الّذین تتوفّاهم الملائکة طیّبین یقولون سلام علیکم»(نحل، ۳۲) و در آخرت نیز از هر سو بر آنان سلام می‌کنند.


برای بهشت هشت درب ذکر شده که با تعداد اوصافی که برای اولوا الالباب در آیات اخیر شمرده شده مطابقت دارد. گویا هر کدام از این صفت‌های هشت‌گانه، دری از درهای بهشت و راهی بسوی سعادت ابدی را به سوی انسان باز می‌کند.




هر پدر و فرزند، هر زن و شوهر و هر آباء و ذریّه‌ای در بهشت به یکدیگر ملحق نمی‌شوند و در کنار هم قرار نمی‌گیرند، زیرا در روز قیامت، انساب و اسباب، کارساز نیستند. «فلا انساب بینهم»(مؤمنون، ۱۰۱) و آن روز هر کس در گرو اعمال خویش است، «کلّ نفس بما کسبت رهینه»(مدّثر، ۳۸) و جز سعی و تلاش، چیز دیگری مؤثر نیست، «لیس للانسان الاّ ما سعی»(نجم، ۳۹) بنابراین ورود بعضی از بستگان بر بعضی دیگر، تنها به خاطر لیاقت و صلاحیّت فردی خود آنهاست. مشابه این آیه را می‌توان در سوره‌های غافر، آیه ۷ وطور آیه ۲۱ نیز مشاهده کرد.


* شرط ورود به بهشت، صالح بودن است. «و من صلح»


* خانواده بهشتی، خانواده‌ای است که بین اعضای آن همبستگی و صمیمیت در مسیر حق باشد. «صَلَح من ابائهم»


* توجه به عواطف در اسلام یک اصل است. برای انسان زندگی در بهترین مکانها ولی بدور از خانواده، صفایی ندارد. یدخلونها ومن صلح من آبائهم

  • محمد علی